سهر

سهر

سهر در گویش دو سه هزار سال پیش یعنی قرمز یا فولاد گداخته و در جنوب سهر چند تپه قرمز رنگ وجود دارد که نقطه آغازین سهر از چشمه کنار تپه بوده است و به همین علت نام این روستا سهر 'گردیده است.
سهر

سهر

سهر در گویش دو سه هزار سال پیش یعنی قرمز یا فولاد گداخته و در جنوب سهر چند تپه قرمز رنگ وجود دارد که نقطه آغازین سهر از چشمه کنار تپه بوده است و به همین علت نام این روستا سهر 'گردیده است.

ولادت امام موسی کاظم(ع) مبارک

مژده ای دل که شب میلاد کاظم آمده

 فاطمه بر دیدن موسی بن جعفر آمده

کاظمین امشب چراغان از وجود کاظم است

خانه ی صادق چراغان از حضور کاظم است


امام موسی کاظم (ع) هنوز کودک بود که فقهای مشهور مثل ابوحنیفه از او مسئله می‌پرسیدند و کسب علم می‌کردند بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق (ع) در سن ۲۰ سالگی به امامت رسید و ۳۵ سال رهبری و ولایت شیعیان را برعهده داشت.محل تولد امام موسی کاظم(ع) ابواء (منطقه‏‌ای در میان مکه و مدینه) در سرزمین حجاز (عربستان کنونی)است .او در علم و تواضع و مکارم اخلاق و کثرت صدقات و سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود. بدان و بداندیشان را با عفو و احسان بیکران خویش تربیت می‌فرمود.




احادیثی از امام موسی کاظم(ع):

أبلِغ خَیراً و قُل خَیراً ولا تَکُن أمُّعَةً

خیر برسان و سخن نیک بگو و سست رأی و فرمان‏برِ هر کس مباش

الاختصاص ، ص ۳۴۳ .


مَن کَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ کَف َّ اللَّهُ عَنهُ عَذابَ یَومِ القِیامَة

هر کس خشم خود را از مردم باز دارد ، خداوند عذاب خود را در روز قیامت از او باز می‏دارد

الکافی ، ج ۲ ، ص ۳۰۵ .


لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِب نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ

کسی که هر روز خود را ارزیابی نکند ، از ما نیست

الاختصاص ، ص ۲۶ .


ولادت امام محمد باقر (علیه السلام ) مبارک.

زاید مادر گیتى ز بهر خدمت مردم / به جود و بخشش و لطف و سخاى حضرت باقر
به ذرات جهان یکسر بود او هادى و رهبر / که جان عالمى گردد فداى حضرت باقر

آن حضرت را باقر لقب دادند که به معنای شکافنده‏ی علوم است، زیرا آن بزرگوار مشکلات و پیچیدگی‏های علمیِ عصرِ خود را با دقت و ظرافتِ خاصی تجزیه و تحلیل می‏کرد. ایشان که دریافته بود فرهنگ تشیع در انزوا قرار گرفته و زیر چکمه‏ی جلاّدان اُموی، بی‏رَمَق مانده است، دست به یک انقلاب وسیع فرهنگی زد و با تشکیل حوزه‏ی علمیه و تربیت شاگردان برجسته، فقه آل محمد(ص) و خط فکری تشیُّع را آشکار ساخت.

پیامبرصلی الله علیه وآله :
یا جابِرُ! فَإذا لَقَیتَهُ [الإمامَ الباقِرَعلیه السلام ]فَاقرَئهُ مِنّی السَّلامَ
ای جابر! هر گاه او [امام باقرعلیه السلام] را دیدار کردی ، سلام مرا به او برسان
بحار الأنوار ، ج ۴۶ ، ص ۲۲۳ .

امام باقرعلیه السلام :
تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ حَسَنَةٌ
لبخند آدمی به روی برادر دینی ‏اش حسنه است
بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۲۸۸ .

امام باقرعلیه السلام :
خُذُوا الکَلِمَةَ الطَّیِّبَةَ مِمَّن قالَها و إن لَم یَعمَل بِها
سخن نیک را از گوینده آن برگیرید ، اگر چه به آن عمل نکند
تحف العقول ، ص ۲۹۱ .


ولادت امام علی بن موسی الرضا (ع) مبارک باد.

به گوش دل ندا آمد، که یار دلربا آمد .... به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا(ع) آمد
خدا داد آنچه را وعده،‌ بشد در ماه ذیقعده ... که آمد بهترین بنده، رضا آمد ، رضا آمد

با نام رضا به سینه ها گل بزنید ، با اشک به بارگاه او پل بزنید،
فرمود که هر زمان گرفتار شدید، بردامن ما دست توسل بزنید

نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب ایشان "رضا" به معنای "خشنودی" می‌باشد.یکی از القاب مشهور حضرت " عالم آل محمد " است . این لقب نشانگر ظهور علم و دانش ایشان می‌باشد.جلسات مناظره متعددی که امام با دانشمندان بزرگ عصر خویش, بویژه علمای ادیان مختلف انجام داد و در همه آنها با سربلندی تمام بیرون آمد دلیل کوچکی براین سخن است.
پدر بزرگوار ایشان امام موسی کاظم (علیه السلام ) پیشوای هفتم شیعیان بودند که در سال 183 ه.ق. به دست هارون عباسی به شهادت رسیدند و مادرگرامیشان " نجمه " نام داشت.
حضرت رضا (علیه السلام ) در یازدهم ذیقعده‌الحرام سال 148 هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشودند. از قول مادر ایشان نقل شده است که :" هنگامی‌که به حضرتش حامله شدم به هیچ وجه ثقل حمل را در خود حس نمی‌کردم و وقتی به خواب می‌رفتم, صدای تسبیح و تمجید حق تعالی وذکر " لااله‌الاالله " رااز شکم خود می‌شنیدم, اما چون بیدار می‌شدم دیگر صدایی بگوش نمی رسید. هنگامی‌که وضع حمل انجام شد، نوزاد دو دستش را به زمین نهاد و سرش را به سوی آسمان بلند کرد و لبانش را تکان می‌داد؛ گویی چیزی می‌گفت.
نظیر این واقعه, هنگام تولد دیگر ائمه و بعضی از پیامبران الهی نیز نقل شده است, از جمله حضرت عیسی که به اراده الهی در اوان تولد, در گهواره لب به سخن گشوده و با مردم سخن گفتند که شرح این ماجرا در قرآن کریم آمده است.

یاسر، خادم حضرت می گوید: "امام رضا (علیه السلام) به ما فرموده بود:" اگر بالای سرتان ایستادم (و شما را برای کاری طلبیدم) و شما مشغول غذا خوردن بودید بر نخیزید تا غذایتان تمام شود:، به همین جهت بسیار اتفاق می افتاد که امام ما را صدا می کرد و در پاسخ او می گفتند:" به غذا خوردن مشغولند" و آن گرامی می فرمود: "بگذارید غذایشان تمام شود.




احادیثی از امام رضا علیه السلام:


مَن سَألَ اللَّهَ التَّوفیقَ و لَم یَجتَهِد فَقَدِ استَهزَأَ بِنَفسِهِ
هر کس از خدا توفیق بخواهد و تلاش نکند ، خود را مسخره کرده است

مَن لَقِیَ فَقیراً مُسلِماً فَسَلَّمَ عَلَیهِ خِلافَ سَلامِهِ عَلَی الأغنیاءِ لَقِی اَللَّهَ یَومَ القِیامَةِ و هُوَ عَلَیهِ غَضبانٌ
هر کس مسلمان فقیری را دیدار کند و برخلاف سلامی که به ثروتمندان می‏کند، به او سلام کند ، روز قیامت در حالی به دیدار خدا می‏رود که بر او خشگمین است

إنَّ الَّذی یَطلُبُ مِن فَضلٍ یَکُفُّ بِهِ عِیالَهُ أعظَمُ أجرا مِنَ المُجاهِدِ فی سَبیلِ اللّه 
کسى که در جستجوى روزىِ بیشتر کوشد تا نانخورِ خود را کفایت رساند ، مزدش از مجاهد در راه خدا بزرگ تر است.

لَیسَ لِبَخیلٍ راحَةٌ ، ولا لِحَسودٍ لَذَّةٌ ، ولا لِمُلوکٍ وَفاءٌ ، ولا لِکَذوبٍ مُرُوَّةٌ؛
بخیل را آسایش نیست ، و حسود را لذّت نیست ، و پادشاهان را وفا نیست ، و دروغزن را مروّت نیست.

اَلسَّخِیُّ یَأکُلُ مِن طَعامِ النّاسِ لِیَأکُلوا مِن طَعامِهِ وَالبَخیلُ لایَأکُلُ مِن طَعامِ النّاسِ لِئَّلاّ یَأکُلُوا مِن طَعامِهِ
سخاوتمند از خوراک مردم بخورد تا مردم از خوراکش بخورند ، و بخیل از خوراک مردم نخورَد تا از خوراکش نخورند.

پاداش زیارت حضرت رضا(علیه السلام):

جناب شیخ طوسی از حضرت رضا(ع) نقل کرده است که آن حضرت فرمود:«در خراسان بقعه‏ای است و زمانی خواهد آمد که آن بقعه همواره محل رفت و آمد و مطاف فرشتگان می‏شود تا روز قیامت که در صور دمیده می‏شود و قیامت فرا می‏رسد.»
پرسیدند: ای پسر رسول خدا! این بقعه کدام بقعه است؟ فرمود:«این بقعه در سرزمین طوس است، به خدا سوگند! آن زمین، باغی از باغهای بهشت است. هر که مرا دراین بقعه زیارت کند مانند کسی است که رسول خدا را زیارت کرده است و برای او پاداش هزار حج مقبول و هزار عمره مقبول نوشته خواهد شد و من و پدرانم روز قیامت شفاعت کننده او خواهیم بود.»