انا لله و انا الیه راجعون

با نهایت اندوه و تاسف به اطلاع می رساند ، کربلایی علی قاسمی فرزند مرحوم باقر  به رحمت ایزدی پیوست.

پیکر آن مرحوم روز پنجشنبه 4 مهرماه 1398 ساعت در روستای سهر تشییع و در قبرستان سهر به خاک سپرده خواهد شد.

به خانواده و بستگان و آشنایان آن مرحوم تسلیت عرض می نماییم و برای آن مرحوم از خداوند متعال طلب رحمت و مغفرت می نماییم

نثار روح آن تازه گذشته بخوانیم فاتحه مع الصلوات

ولادت امام محمد باقر (علیه السلام) و شروع ماه رجب مبارک باد

دلم پر مى ‏زند امشب براى حضرت باقر / که گویم شرحى از وصف و ثناى حضرت باقر
ندیده دیده ى گیتى به علم و دانش و تقوا / کسى را برتر و اعلم به جاى حضرت باق

امام محمد باقر(ع)
مَنْ ثَبَتَ عَلى وِلایَتِنا فِی غِیْبَةِ قائِمِنا، أعْطاهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَجْرَ ألْفِ شَهید مِنْ شُهَداءِ بَدْر وَ حُنَیْن.
فرمود: کسى که در زمان غیبت امام زمان (عجّل الله فرجه الشّریف) بر ایمان و ولایت ما اهل بیت عصمت و طهارت پا برجا و ثابت بماند، خداوند متعال پاداش و ثواب هزار شهید از شهداى جنگ بدر و حنین به او عطا مى فرماید.

شهادت حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) تسلیت باد.

اى خفته همچو گنج، به ویرانه بقیع / پر مى‏ زند کبوتر دل، در هواى تو
در را به روى امت اسلام بسته‏ اند / آن گمرهان که بى خبرند از صفاى تو

کنیه امام " ابوجعفر " بود . مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبی ( ع ) است . بنابراین نسبت آن حضرت از طرف مادر به سبط اکبر حضرت امام حسن ( ع ) و از سوی پدر به امام حسین ( ع ) می رسید . پدرش حضرت سیدالساجدین ، امام زین العابدین ، علی بن الحسین ( ع ) است . امام محمد باقر (ع)  در واقعه جانگداز کربلا همراه پدر و در کنار جدش حضرت سید الشهداء کودکی بود که به چهارمین بهار زندگیش نزدیک می شد .

حضرت امام محمدباقر(ع) در هفتم ذی‏الحجه‏ی به دست هشام بن عبدالملک اموی در مدینه مسموم گردید و در قبرستان بقیع در کنار امام حسن مجتبی(ع) و امام سجاد(ع) به خاک سپرده شد. آن حضرت به هنگام شهادت، پنجاه وهفت سال داشته و از امامت ایشان، در حدود بیست سال می‏گذشت. در دوران امامت آن حضرت، فرصت‏هایى برای نهضت فکری به دست آمده بود که امام باقر(ع) کمال استفاده را در جهت تربیت شاگرد و استحکام و گسترش تشیع و انقلاب فرهنگی نمود. امام باقر(ع) در فرصت کوتاه و مناسبی که به دست آمده بود، یکسره به تعلیم و نشر علوم اسلامی پرداخت و پایه‏های یک مرکز بزرگ علمی را که مملو از دانش‏پژوهان برجسته بود، پی‏ریزی کرد. این موقعیت حساس، سرفصل بزرگی در تاریخ تمدن اسلامی گشود و رشد اسلام در دوره‏های بعد، تاثیر فراوانی از آن پذیرفت.




احادیثی از امام محمد باقر (ع):

تَوَقَّ مُجازَفَةَ الهَوى بِدَلالَةٍ مِنَ العَقلِ
به رهبرىِ خِرد ، از در افتادن در هلاکت به وسیله هواى نفس ، خود را نگه دار

لا شَرَفَ کَبُعدِ الهِمَّةِ
شرافتى چون بلندْ همّتى نیست

لافَضیلَةَ کَالجِهادِ ، ولاجِهادَ کَمُجاهَدَةِ الهَوى
فضیلتى چون جهاد نباشد ، و هیچ جهادى چون پیکار با هواى نفْس نیست.

إنَّ أعجَلَ الطّاعَةِ ثَواباً لَصِلَةُ الرَّحِمِ؛
راستى که زودْ پاداش ترین طاعت ، صله رحم است.

اَلتَّواضُعُ الرِّضا بِالمَجلِسِ دُونَ شَرَفِهِ وأن تُسَلِّمَ عَلى مَن لَقیتَ وأن تَترُکَ المِراءَ وإن کُنتَ مُحِقّاً؛
فروتنى آن است که [انسان] به نشستن در جایى فروتر از شأنش راضى باشد ، و به هر کس برخوردى سلام گویى ، و هر چند بر حق باشى ، کشمکش را رها کنى.

قُولُوا لِلنّاسِ أحسَنَ ما تُحِبّونَ أن یُقالَ لَکُم؛
بهترین چیزى که مى خواهید مردم به شما بگویند ، به آنها بگویید

رَبِّ أَصلِح لِی جَماعَةَ إخوَتی و أخواتی و مُحِبِّیَّ ، فَإنَّ صَلاحَهُم صَلاحِی
خدایا! همه برادران و خواهرانم و دوستدارانم را اصلاح فرما ، که صلاح ایشان صلاح من است

لَوْ أُوتیتُ بِشابٍّ مِنْ شَبابِ الشّیعَةِ لا یَتَفَقَّهُ فِی الدّینِ، لَأَوجَعْتُهُ.
فرمود: اگر جوانى از جوانان شیعه را نزد من بیاورند که به مسائل دین ـ و زندگى ـ آشنا نباشد، او را تنبیه و تأدیب خواهم کرد (تا به دنبال تحصیل مسائل دین برود).

فرا رسیدن ماه رجب و ولادت امام محمد باقر(ع) مبارک باد

سلام بر بهار مناجات و بندگی. سلام بر نجوای شبانه اهالی رجب. سلام بر شب‏های رجب که پذیرای زاهدان است و سلام بر روزهایش که میزبان عاشقان وصال الهی است و سلام بر لحظه لحظه رجب که شاهد ذکرِ ذاکران است.


از حضرت صادق علیه السلام روایت است که حضرت رسول صلى الله علیه و آله فرمود که: ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را "أصب" مى‏گویند زیرا که رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مى‏شود پس بسیار بگوئید:    «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ» 

ولادت امام محمد باقر(ع):

بنا به روایتی حضرت امام محمدباقر(ع) در اول رجب سال ۵۷ ق در مدینه به دنیا آمد. آن حضرت را باقر لقب دادند که به معنای شکافنده‏ی علوم است، زیرا آن بزرگوار مشکلات و پیچیدگی‏های علمیِ عصرِ خود را با دقت و ظرافتِ خاصی تجزیه و تحلیل می‏کرد.
ایشان که دریافته بود فرهنگ تشیع در انزوا قرار گرفته و زیر چکمه‏ی جلاّدان اُموی، بی‏رَمَق مانده است، دست به یک انقلاب وسیع فرهنگی زد و با تشکیل حوزه‏ی علمیه و تربیت شاگردان برجسته، فقه آل محمد(ص) و خط فکری تشیُّع را آشکار ساخت.

آیات و روایات متناسب با امام محمد باقر علیه السلام :

پیامبرصلی الله علیه وآله :
یا جابِرُ! فَإذا لَقَیتَهُ [الإمامَ الباقِرَعلیه السلام ]فَاقرَئهُ مِنّی السَّلامَ
ای جابر! هر گاه او [امام باقرعلیه السلام] را دیدار کردی ، سلام مرا به او برسان


روایتی از امام محمد باقر علیه السلام :
خُذُوا الکَلِمَةَ الطَّیِّبَةَ مِمَّن قالَها و إن لَم یَعمَل بِها
سخن نیک را از گوینده آن برگیرید ، اگر چه به آن عمل نکند